Swerte at Malas

Sa wakas! Hehehe. Nagkita na kami ni miss chinita! Sa wakas! Hahaha! Sinuwerte din ako. Hahaha! Kaya eto, ginanahan tuloy akong mag post uli at ikwento ang nangyari. Fresh na fresh lang ito dahil kanina lang ito nangyari sakin. Kasi kakagaling lang namin ng mother ko sa SM para bumili ng kung anu mang binili ng mother ko. Pero bago ko muna sa inyo ikwento ang pagkikita uli namin ni miss chinita at adventures ko sa SM, ay ibabahagi ko muna sa inyo ang isang kamalasan ng barkada ko sa kanyang OJT.

Itong barkada ko ay OJT sa isang hospital na hindi ko naman inalam kung saan ito. Hindi po nursing ang course ng barakada kong ito at lalong lalo na walang kinalaman sa hospital ang course niya. Kahit nga ako nagtaka kung bakit ang OJT niya ay sa hospital samantalang ay course niya ay, BSIT. Ano ang BSIT? Sa mga hindi po nakakaalam ang BSIT ay Bachelor of Science in Information Technology. Siya ang nagaaral sa AMA Computer College. Kung iisipin nyo nga din naman bakit sa hospital ang OJT eh samantalang computer course siya. Tanong ko bakit sa hospital ang OJT niya? At ano naman ang kinalaman ng course siya sa hospital? Ang sagot niya sakin ay, sa IT daw siya ng hospital. Sa madaling salita, sa computer siya. Ah ewan ko din ba. Hehehe.

Naikwento lang niya sakin ito nung nakaraang thursday, june 26 thru yahoo messenger. Nagkataon kasi na may ipinadownload ako sa kanya na isang file at nagkakwentuhan kami ng kung anu anu at hanggang sa napunta na nga dun sa kanyang mis adventure sa kanyang OJT. Isasalaysay ko na lang sa inyo kung anu yung nakwento niya sakin para mas madaling niyong ma gets ang istorya.

Kahapon daw kasi nag OJT siya, that's wednesday june 25. So normally may iniutos sa kanya. Natural uutusan ka syempre. Kapag OJT ka utusan ka. Hehehe. Inutusan daw siya sa dalhin ang isang annoucenment sa computer lab sa building 6 4th floor. Sakay siya ng elevator kasi nasa basement siya. Eh ang top floor ng building 6 ay 4th floor, so pinindot niya yung 4 sa elevator tapos nagclose na yung pinto ng elevator. Makailang saglit ay tumunog na yung elevator. Bumukas ang pinto ng elevator at labas siya. Lakad naman si barkada ko at hinanap ang computer lab. Aba nakakapagtaka daw. Bakit walang computer lab dito? Nilibot niya uli yung floor na binabaan niya at wala talagang 4th floor. Pucha! Mukhang napunta sa ibang mundo ang barkada ko. Hehehe. Napasakay ata sa isang magic elevator patungo sa ibang mundo. Hahaha.

Ang ginawa daw niya ay bumalik siya sa elevator at minabuti na lang daw niya sa hagdan dumaan sa tabi ng elevator. Napansin niya na may paakyat pa. Anak ng tipaklong! Diba hanggang 4th floor lang etong building eh bakit may paakyat pa daw? Laking pagtataka naman etong si barkada ko. So ang ginawa niya ay umakyat din. Pagkaayat niya, napansin niya sa pinto na 3rd floor. Napa "HA?!" si barkada ko. Hehehe. Kahit hindi pa niya sinasabi sakin yung kasunod eh talagang natatawa na talaga ako. Hahaha! O balik na tayo. Ang sabi niya ay galing siya ng 4th floor eh bakit daw nasa 3rd floor siya? Napaisip. Nagtaka siya si barkada. Malamang naguluhan din yan. Hehehe. At sa mahabang pagiisip at pagtataka ay dun daw niya narealize na. "PUTIK! 2ND FLOOR PALA ANG BINABAAN KO SA ELEVETOR! AMF!" Hahahaha! Sensya na kayo sabi niya sakin dapat daw malalaki yang part ng sinabi niya eh. Hehehe.

Inisip ko na baka may topak yung elevator nila. Pero ang sabi niya sakin ay malamang daw na may pumindot ng 2nd floor sa labas at hindi niya napansin. Kaya ayun. 2nd floor ang binabaan niya na akala naman niya na 4th floor pala. Hehehe.

Ano ang moral lesson dito? Mag hagdan na lang kayo wag na mag elevator. Hehehe. =P


Master Siomai Part 2

Ok tama na ang kamalasan. Dito na tayo sa swerte. Hehehe. Dahil sobrang saya ko ngayon ay talaga nga namang ginanahan ako magsulat ngayon. Hehehe. Akala ko hindi na kami magkikita uli ni miss chinita eh. Akala ko wala na talaga. Yun pala ay may pag asa pa! There is HOPE! Hahaha! AMEN! Hahahaha! Teka sobra sobra na ata etong kasayahan kong ito. Hehehe.

So eto na. Malalaman nyo na kung ano ang nangyari. At eto na naman. Wala naman talaga akong kabalak balak pumunta ng SM kasi nga na naman pagod ako kahit hindi ako pumasok sa school ko at sa work ko din. Tinamaan ata ako ng lintek na katamaran. Hehehe. Nanunuod lang ako ng tv sa bahay ng biglang nag aya si mama ko na pumunta daw kami ng SM at may bibilhin daw siya. Aba. Gagastos na naman. Inisip ko na baka pwede na akong magpabili ng cellphone. Binanat ko naman kay mama ko na kung pwede ibili na niya ako ng fone. Pero hindi ko pa natatapos sabihin ay isang malakas na "HINDI!" ang nasalo ko mula sa bibig ng mama ko. Hehehe.

Akala ko naman sabay kami pupunta ng SM ng mother ko yun pala ay hindi kasi may dadaanan muna daw siya at mauna na lang daw ako. Syempre hingi ako ng pamasahe which is bente pesos lang ang binigay sakin. Kuripot nga naman talaga. Hehehe. Ng pasakay na ako sa jeep, napaisip ko na baka sakaling makita ko uli si miss chinita dun sa tindahan nila. Nabuhayan ako ng pagasa na baka nga andun siya. Ng makarating ako sa SM hindi agad ako dumiretso sa foodcourt kasi ang balak ko hihingi ako ng pambili ng siomai at gulaman kay mama para makita kung andun nga siya sa tindahan nila. So ang ginawa ko nag ikot ikot muna ako at iniwasan ko talaga ang foodcourt ng SM. Pero kahit anong gawin ko ay talagang hindi ko maiiwasan ang foodcourt ng SM sa may amin dahil sobrang liit talaga ng SM. Wala akong nagawa at napadaan din talaga ko sa foodcourt at laking tuwa ko sa nakita ko. Andun si miss chinita sa tindahan nila at nagiisa lang siya! OH MAY GAD! Biglang pumintig ng mabilis ang tibok ng puso ko. Tumigil ang oras ko. Inlab na ata ako sa kanya. Hahaha!

Takte! Hindi ko alam kung anong gagawin ko nung mga oras na yun. Hindi talaga ako mapakali. Tingin naman ako sa wallet ko kung may pera akong dala. Takte! Walang laman kundi limang piso! Shit! Malas! Ang tagal naman dumating ni mama ko para makahingi agad ako ng pambili ng siomai at gulaman. Waaaaa! Hindi ko talaga ako mapakali nung mga oras na yun. Hehehe. So ang ginawa ko muna ay pa kunwaring may hinahanap ako sa foodcourt, pero pasimpleng tingin ako sa kanya. Pero hindi niya ako napansin. Tantya ko nga naka limang ikot ako sa foodcourt eh para lang mapansin niya. Pero hindi pa din niya ako napansin. Hehehe.

Inip na inip na talaga ako ng mga oras na yun kasi sobrang tagal ni mama. Napansin ko naman na ang daming cute sa SM nun, pero inisnab ko lang kasi na kay miss chinita ang buong atensyon ko nung mga oras na yun. Hehehe. Kahit madaming cute at sexy na 36 26 36 ang numero sa katawan ay hindi ko talaga pinansin. Hehehe. Makalipas ang ilang oras. Tama kayo oras. Dahil oras ang naging pagiintay ko kay mama ko, na hindi ko naman alam kung bakit napakatagal.

Agad akong humingi ng pera kay mama para bumili ng siomai at gulaman. Eto namang si mama ko ay tinanong pa ako kung saan ko daw gagastusin ang perang hiningi ko sa kanya. Ang sinabi ko ay bibili lang ako ng siomai at gulaman. Pagkabigay ay naghiwalay na kami ni mama at hindi ko alam kung saan siya pumunta after niya maibigay yung pera. Pansin na pansin ko. Walang bumibili sa tindahan nila. At nagiisa pa din siya. Swerte! Pagkalapit ko nakita ko siya nakaupo at may binabasa. At eto na po ang usapan namin. Hehehe

Ako: Ummm.. Miss..?
Miss chinita: Ay! Hi sir! (sabay smile!)
Ako:(sa loob loob ko. Ang cute grabe.. Hehehe) Kamusta? Tanda mo pa ba ako?
Miss chinita: Ay oo naman nu. Hehe. Ikaw yung nagsabing matamis ang gulaman ko eh. (smile uli siya)
Ako: (smile din ako. Hehehe.) Buti naman. Hehehe.
Miss chinita: Bibili ka?
Ako: Ah oo. Bigyan mo uli ako ng siomai mo at ng matamis mong gulaman. Hehe.
Miss chinita: Ikaw talaga. Hehe.
Ako: Masarap kasi eh. Babalik balikan talaga. Hehe.
Miss chinita: Bolero ka pala eh.
Ako: Ay hindi ah. Totoo naman na masarap eh. Hehe. May boyfriend ka na ba?
Miss chinita: Wala po eh.
Ako: Wag mo ng lagyan ng po. Hehe.
Miss chinita: O cge. Wala eh.
Ako: Hehe. Bakit naman wala kang boyfriend?
Miss chinita: Ah. Basta. (smile uli) O sir eto na yung order mo.
Ako: Thanks ha. Bakit nga pala nagiisa ka?
Miss chinita: Nasa locker kasi yung kasama ko eh.
Ako: Ganun ba? Nung isang beses nagpunta uli ako dito wala ka. Bakit?
Miss chinita: Kelan yun?
Ako: Hindi ko na matandaan eh.
Miss chinita: Baka wala akong pasok nun. Bakit ka naman bumalik? Hehe.
Ako: Ah eh. Wala lang. Bibili sana ako eh.
Miss chinita: Eh bakit hindi ka bumili dun sa kasama ko?
Ako: Gusto ko sayo. Masarap kasi ang siomai mo at matamis ang gulaman mo eh.
Miss chinita: Bolero ka talaga. Hehe. (smile uli siya.)
Ako: (sa loob loob ko ay sobrang kinikilig ako. Hahaha!) Hindi ah totoo kaya.
Miss chinita: Kainin mo muna kaya yan nu.
Ako: Cge babalik ako. Hehe.

Haay. Grabe. Mukhang inlab nga ako sa kanya. Hehehe. Syempre humanap ako ng pwesto na malapit sa tindahan nila at yung nakikita siya. Habang nakain uli ako, ay nakatingin talaga ako sa kanya. Napansin naman niya na nakatingin ako sa kanya at nag smile naman siya sakin. Hay grabe. Smile lang niya natutunaw na ako. Hehehe. Hanggang sa naubos ko na yung siomai at yung gulaman, bigla namang dumating si mama ko at natapos na sa kanyang binili. Agad akong hinila pauwi. Syet! Hindi ko na naman natanong ang name niya. Pero ok na din naman sakin kasi natatandaan pa niya ako. Hehehe. Napansin niya na paalis na nga ako. Sumenyas na lang ako sa kanya na babalik uli ako at sabay kumaway ako. Ngumiti din naman siya at kumaway din. Grabe! Kinilig talaga ako! Hahahaha!

Sa susunod na balik ko talaga aalamin ko na ang pangalan niya. Pramis! At kailangan makabalik ako ASAP. Hehehe. Wait for me my labs! Hahaha!

Abangan niyo pa ang mga susunod. =P

Coming Soon....

Abangan nyo ang susunod na episode dito sa blog ko. Pahinga muna ako ng mga ilang araw, hehehe. Pero may nakahanda na akong ikwekwento uli sa inyo dito. Basta abangan nyo na lang ok?

Gusto ko nga pala uli magpasalamat sa mga nagbabasa sa blog ko at dun sa mga natatawa sa mga stories ko, kung natatawa nga kayo o nababaduyan sakin. Hehehe. I'm just being myself lang naman po. Hehehe. Salamat nga din pala dun sa nag comment dito sa blog na I think kilala ko siya. Hehehe.

Paki visit na din itong blog ng friend ko. Friend ko sa friendster. Hehehe. Hopefully sana maging friend and close friend na din. Hehehe. Demanding ba?

http://imboozprincess08.blogspot.com

See yah! =P

Malas na Araw

Eto na ang inaabangan nyong next episode. Ginanahan na ako ikwento at hindi na ako tinamaan ng katamaran ko na naman. Bakit ang title ay "Malas na Araw"? Basahin nyo na lang para malaman nyo. May isisingit muna akong maikling kwento na nangyari lang sakin kanina lang, ng nagpunta sa SM para magpalagay ng bagong PSP games.

Wala naman kasi akong planong pumunta ng SM dahil nga pagod ako sa school at sa work ko. Tska naulan. Masarap matulog. Kaso nga lang naisip ko baka masobrahan ako ng tulog at hindi na magising muli. At baka habang buhay na ako matutulog. Hehehe. Since gusto ko din naman ng bagong laro sa PSP ay wala na talaga akong nagawa at nagpunta na din ako ng SM.

Ng nasa jeep ako, naisip ko na pagkatapos kong magpalagay ng bagong games ay dadaan ako sa foodcourt para alamin na yung pangalan ni miss chinita dun sa master siomai. Kung inyo pong natatandaan. Siya yung babaeng sinabihan ko na, ang tamis ng gulaman niya kaya siguro sweet din siya. Hehehe. Medyo naexcite pa nga ako kasi malalaman ko na din ang pangalan niya. Hingin ko na din siguro ang cellphone number niya kahit wala naman akong cellphone. Hehehe. O kaya friendster niya. YM ID niya. Hehehe.

So dumating ako sa SM, nagpalagay ng bagong games at agad ako dumiretso sa foodcourt sa kabilang building. Dalawang building kasi ang SM samin eh. Building A at B. Ng nasa building A na ako diretso agad ako sa foodcourt. Napansin ko wala siya dun sa stall nila. Inisip ko na baka break time lang niya or nag cr lang. So lumapit pa din ako sa tindahan nila kahit wala siya. Kinausap ko na lang yung kasama niya upang tanungin siya. At eto ang maikling usapan.

Ako: Ummm.. Excuse me. Andyan pa yung isa mong kasama? Yung matangkad na medyo maputi at chinita?
Tindera: Ay sir wala po siya. Bakit po?
Ako: Ganun ba? Ah wala naman. Hehehe.
Tindera: Bakit sir type mo siya? Hehehe.
Ako: Ha? (napa "Ha" na lang ako. Hehehe.)
Tindera: Bibili kayo sir?
Ako: Ay hindi. Cge salamat na lang.

Pagkasabi ko ay umalis agad ako. Malas. Kung kelan bumalik ako at aalamin ang pangalan niya tska naman siya wala. Malas talaga. Takte! Mukhang kailangan kong araw arawin ang SM para makita uli si miss chinita. Hehehe.

Makalipas ang ilang saglit lang ay naisipan kong pumunta muna sa netopia para mag internet at mag friendster na din. Ng nasa escalator na ako naka tingin pa din ako sa stall nila at nagbabaka sakaling andun pala siya at sinabi lang ng kasama niya na wala siya. Pero, wala talaga. Ubod talaga ng kamalasan. Pero nabuhayan ako ng kaunti ng pumasok ako sa netopia.

Napansin ko may pila sa loob ng netopia. Kaya no choice, pila din ako. Napansin ko yung nasa counter ng netopia. Babae. Chikas. Hehehe. Malikot kasi ang mata ko at malakas ang radar sa mga chikas. Hehehe. Napansin ko na may pagka chinita. FYI po. Malaking asset kasi sakin ang babaeng chinita eh. Hehehe. Ewan ko ba kung bakit chinita ang gusto ko. Hehehe. Anyway, napansin ko din na naka headband siya na puti. Cute din. Hehehe. Ng nasa harap na ako ng counter at magpapa open na ako ng computer, eto po ang usapan. Papangalanan na lang natin siyang miss cute. Hehehe.

Miss cute: Hi sir!
Ako: Internet nga miss.
Miss cute: Open hour sir?
Ako: Yup.
Miss cute: Member po?
Ako: Nope.
Miss cute: Ano pong name nila?
Ako: Paolo
Miss cute: Sa number 69 na lang po sir. Sa loob po.
Ako: Thank you!

Aba 69. Baka mahilig si miss cute sa 69? Baka pwedeng masubukan ang 69 niya. Hehehe. Natural na naman sa netopia na tanungin ang pangalan mo tuwing gagamit ka ng computer nila eh. Siguro kaya inaalam nila ang name mo ay kapag nasira mo ang computer nila hindi sila mahihirapan sabihin sa pulis ang pangalan mo. Hehehe. Naisip ko lang naman. Hehehe. Gusto ko na nga din sana alamin ang pangalan niya. Tinignan ko kung may name plate siya katulad ng ibang crew. Pero wala siya. Baka bago lang siya. Pero siguro mamaya ko na lang aalamin name niya.

Pasok naman ako dun sa loob at hinahanap ang computer 69. Ang pagkakaalam ko ay wala namang computer 69 sa netopia na yun. Inisip ko naman na baka nagdagdag sila ng mga computers. Pero wala talagang computer 69. So balik ako sa counter para sabihin ito kay miss cute.

Ako: Ummm excuse me. Walang number 69.
Miss cute: Ay sorry sir. 49 po pala. Sorry talaga sir. (sorry na may smile)
Ako: Ok lng ok lang. (smile din. Nagpapacute pero hindi naman cute. Hehehe.)

Inisip ko na baka mahilig talaga si miss cute sa 69. Hehehe. Fast forward ko na para malaman nyo na agad ang sumunod.

Ng matapos na ako sa aking pag gamit ng computer agad akong bumalik sa counter para magpa sign out at para bayaran na din ang rent ko. Nasa counter ako at binayaran ko ang aking rent na nagkakahalagang 55 pesos. Ang tantya ko wala pa akong isang oras eh. Pero tignan nyo naman ang binayaran ko. 55 pesos. Mahal talaga sa netopia. Para din kasing starbucks yang netopia eh. Pwede ka namang magkape na mura lang. Pero nagpupunta ka pa din sa starbucks para masabing sosyal ka. So para masabing sosi ka, mag internet ay sa netopia ka pumunta. Hehehe. Pero nag starbucks din naman ako. Madalas pa. Hahaha!

Aalamin ko na ang pangalan niya ng biglang nag extra etong crew niya at may ipinagawa sa kanya. Takte! Malas na naman. Tatanungin ko na nga eh. Bigla namang umalis. Nakaka 2 points na ang malas sakin ah. Hindi na ako nagtagal sa SM dahil feeling ko minamalas talaga ako. Dumaan pa din ako sa foodcourt para tignan kung andun si miss chinita. Nagbabakasakali pa din. Pero, wala talaga eh. So, uwi na talaga ako.



Kamalasan Part 2

O eto na yung sinasabi kong tungkol sa pagkain na nangyari lang sakin nitong tuesday, june 17. Isa sa malas ko ding araw.

Nagpunta ako sa jollibee para bumili ng food na malapit lang naman sa bahay namin. Napansin ko na may pila. Hindi na sana ako tutuloy kasi nga may pila at medyo gutom na din ako. Pero hindi ko din natiis na hindi pumasok sa loob. Siguro nahatak ako sa ngiti ni jollibee. Very jolly eh. Hehehe.

Pagpasok ko sa loob pumila ako at may lumapit saking crew na kumukuha ng order.

Crew: Hi sir! Welcome po sa Jollibee! Ano pong order nyo?
Ako: Isang chicken steak, large coke at large fries. Take out. That's all.

Dineretso ko na agad kasi alam kong sasabihin ng crew na yun na baka gusto ko pang magdagdag ng order. Well pasensya siya. Wala ako sa mood na sumagot sa makukulit na tanong dahil medyo gutom na nga din ako. Ng nasa harap na ako ng counter, kinuha ng cahera yung order slip ko at nagsimula na naman ang kamalasan ko.

Cahera: Ay sir sorry po. Wala na pong chicken steak eh.
Ako: Ha? Eh bakit isinulat pa din ng crew nyo kung wala na palang chicken steak?
Cahera: Sorry po sir mukhang hindi po ata na inform eh. Pasensya na po.
Ako: Ganun ba? Ok lang. Sige bigyan mo na lang ako ng chicken strips.
Cahera: Sir wala na pong chicken strips. Phase out na po yun eh.
Ako: Wala din? Sige crispy chicken burger na lang.
Cahera: Sir.. Wala na din pong crispy chicken burger eh. Sorry po..
Ako: Ha?! Eh anong meron kayo?!(medyo tumaas ng kaunti ang boses ko)
Cahera: (hindi na nakasagot. natakot ata sakin)
Ako: Chicken joy na lang. Yung 2pcs.
Cahera: Sir maghihintay pa po kayo ng 15minutes. Ok lang po?
Ako: (gusto kong sabihin na hindi ok eh. pero mabait ako eh. hehe) Bigyan mo na lang ako ng B1. Shit!(pabulong lang.)

Grabe! Ayaw ata akong pakainin ng manok nung araw na yun. Takte naman! Dalawang malas araw na ito. Isang kamalasan nung june 17 tuesday. Sana pala hindi na lang ako nagpunta ng SM at hindi na ako minalas. Feeling ko malas ang SM eh. Baka may nagsumpa sa SM na lahat ng pupunta dun ay mamalasin. Anyway, ng nakuha ko na ang order ko hindi agad ako umalis at sinabi ko talaga eto sa cahera.

Ako: Sa susunod kung wala yung inoorder namin dyan sa menu nyo, alisin nyo. Hindi yung naka display dyan sa menu nyo pero wala naman pala kapag inorder.

O dba tama naman ako? Taray eh no? Karapatan kong sabihin yan sa kanya kahit maganda siya. Hehehe. Parang kanta ng Parokya ni Edgar na The Ordertaker. Merong mga menu pero wala namang maorder. Hahaha! Abangan nyo na lang uli ang susunod na episode. (bhelat!) =P

The Next Episode

Malapit ng lumabas ang susunod na episode dito sa factory. Kaya wait wait lang kayo ok? Nagpapasalamat pala ako dun kay miss trisha na nag post ng comment. Na de-virginize ang blog ko dahil sa kanya. Hahaha! Kung sino ka man... Wala lang. Hehehe.!

Basta salamat po talaga sa mga nagbabasa ng aking buhay buhay pangyayari, na talaga nga namang alang ka kwenta kwenta. Hehehe. SALAMAT!

Bibigyan ko na kayo ng hint kung anu ang susunod na episode. Nangyari lang sakin etong tuesday lang, june 17. Tungkol sa pagkain. Pagkain na naman po. Kaya siguro chubby ako kasi kakakain. Tska, fresh na fresh diba? Hindi ko nga lang agad sinulat at nilgay dito kasi tinamad ako kahapon. Malay nyo, bukas o sabado naka post na. Hehehe. Kaya hintay lang po tayo.

O sya! Kakain muna ako ng dinner. (bhelat!) =P

The Commuter's Style

Labas na ang latest dito sa factory. Nakuha ko eto at nahalukay sa forums ng aming barkada. Kaya basahin nyo na lang ang baka may makuha kayong tips and tricks sa pag cocomute. Goodluck na lang sa inyo. Hehehe. =P

Nagkaroon kami ng diskusyunan ng mga barkada about sa style or tips kapag mag cocomute ka. Ika nga eh. The DO’s and DON’T’s while commuting. So unang bumato ng kanyang tips sa pag cocomute ang aking isang barkada.

DO’s
-Give seat’s to ladies / older people when there is no more seat’s available.
-Always say “excuse me” and “thank you.”
-Enter and Exit in an orderly manner
-Talk discreetly.

DON’T’s
-Never sleep.
-Never stare at a girls boobs or body. Or better dont stare at the girl.
-Do not ever show off you money while in transit.

Aba sabi namin ok din yung mga tips nya. Pero napatanung ako dun sa DON’T’s nya eh. Ang sabi ko; “tol bakit never stare at a girls boobs or body?” tanong ko. Ang sabi naman nya; “gusto mong isipin nyang manyak ka?” sabi naman nya. Ang banat ko naman eh; “tol wag mo ng isama yan. Kasi kung ang babaeng yan eh sexy at ang boobs nga naman eh. Naku! Hindi mo din matitiis na hindi sya tignan ok? Pa virgin effect ka pa. Eh pare pareho din taung mga manyak dito!” Hehehe.

Nagbigay din naman ng sariling tips nya etong bakada kong, talaga nga namang manyak. At eto ang sariling version ng ng DO’s and DON’T’s nya.

DO’s
-Magdala ng bag na malaki. At gawin ang ginagawa mg mga mandorukot or mga nanlalaslas ng pantalon. Pero di ka magnanakaw. Instead, manhihipo ka! Pasimple!

DON’T”S
-Don’t wear a miniskirt kung ayaw mo ipakita.
-Don’t do a pose that may seduce other passengers or the driver. (sa babae lang to)

Sa sinabi nya eh, hindi na kami nagtaka. Isa talaga siyang certified manyakis. Hahaha! Pero isa lang ang sinabi kong tip sa kanila eh. Simple lang naman pero super effective. At eto ang sinabi ko. “Mga tol eto lang naman ang sakin eh. Simple pero super effective. Kung ayaw mo talaga madukutan ng pera eh. I-suksok mo sa bulsa ng brief mo. Or kung walang bulsa ang brief mo. Ilagay mo mismo sa loob ng brief mo. Kung babae ka naman eh. Syempre sa panty mo, pero wag naman dun sa anu dba?”

Hahaha! O dba? Simple lang pero super effective. Hahaha!

Master Siomai

O eto na yung inaabangan nyong kasunod. Enjoy eating! Abangan nyo uli yung susunod.

Etong nakaraang linggo lang ay galing akong SM City Sucat para bumili ng bagong headset para sa PSP ko. Panu ba naman nasira ko ito sa sobrang likot ko matulog. Kadalasan kasi bago ako matulog ay nakikinig muna ako ng music sa aking PSP para ma relax relax naman. Speaking of relaxing. Ngayong medyo mainit ang panahon ay masarap kumain ng halo halo o icecream, kasi nga naman sa sobrang init ng panahon ay talagang mapapakain ka ng icecream o halo halo. Nung isang araw bumili ako ng corneto sa 7-11 na malapit samin. Pagkakuha ko ng corneto, napansin ko may kasabayan akong isang babae na kumukuha din ng icecream. Since ay kailangan mong tumuwad, teka parang ang sagwa eh. Ulitin ko in a nice and decent way. Ok eto na. Since ay kailangan mong tumango para kumuha ng icecream sa ref ay napansin ko agad yung boobs ng babaeng nasa harap ko. Takte! Hindi man lang nya magawang takpan yun at talagang ipinapakita pa talaga niya sakin. Yan tuloy. Hindi ko maiwasang hindi tignan. Ampute ba naman eh! Napatagal tuloy ako sa pagkuha ng corneto. Hanggang sa nakuha nung babae yung dapat nyang kunin na icecream ay nakatingin pa din ako sa kanya at sa kanyang magandang hinaharap. Umiral na naman ang itinatago kong lihim sa aking buhay. Ang pagiging manyak minsan. Hahahaha!

Ok balik tau sa siomai. Kasi nung nagpunta ako sa SM ay napadaan ako sa food court para lang uminom ng tubig sa drinking fountain nila. Kesa naman bumili pa ako ng softdrinks or mineral water, nagtitipid kasi ako at may pinagiipunan din. Anu yung pinagiipunan ko at bakit ako nagtitipid? Sikreto muna. Malalaman nyo sa mga susunod na storya. Pero hulaan nyo na din at kapag sa tingin nyo ay tama ang hula nyo. Sabihin nyo sakin at bibigyan ko kayo ng libro ni Jay Panti, yung The Kikiam Experience at The Panti Chronicles. Sure yan!

Pagkatapos kong uminom sa drinking fountain, napansin ko na may bagong maliit na stall sa food court ng SM. Lumapit ako para makita ko kung anu yung bagong stall. Pagkakita ko, "Master Siomai" lang pala. Aalis na sana ako ng napansin ko yung isang tindera nila. Matangkad, medyo maputi, chinita at higit sa lahat CUTE! Hahaha!

Aalis na nga sana ako ng mapansin ko siya. Wala sa budget ko ang pagbili ng anu mang pagkain sa SM kasi nga nagtitipid ako. Takte! Napabili tuloy ako dahil dun sa cute at chinitang tindera nila. Sakto nag cr yung isa nyang kasama at sya ang naiwan. Sakto pa at walang customer at ako lang sa mga oras na yon. At para malaman nyo kung anu ang sumunod na nangyari. Eto ang naging usapan.

Ako: Miss, magkano ang siomai mo?
Miss chinita: 25 pesos lang po sir. Bili na kayo sir. Masarap po eto.
Ako: Hindi nga? 25 lang ang siomai mo? Baka naman hindi yan masarap ha?
Miss chinita: Opo sir 25 lang po at sure po na masarap to. Babalik at babalik kayo sir. (sabay smile.)

Ayan! Lalo syang naging cute dahil sa smile nya. Takte! Napabili na talaga ako. Eto ang mga sumusunod.

Ako: O cge. bigyan mo ako ng isang beef siomai at samahan mo na din ng gulaman.

Wala talaga akong nagawa at bumili na talaga ako. Nauna nyang ibinigay sakin ang beef siomai. Tapos kumuha sya ng cup para dun ilagay ang gulaman na inorder ko din. Habang nilalagyan nya ng gulaman yung cup, ay talaga nga namang nakatingin lang ako sa kanya. Grabe ang cute talaga eh. Hehehe.

Ng nakumpleto na ang order ko umupo naghanap ako ng table na malapit sa stall nila para habang nakain ako ng inorder kong siomai, ay nakikita ko siya. Napapasarap ako ng kain ng inorder kong siomai habang naka tingin sa kanya. Ng mga oras na yun kung anu anu ang sumasagi sa isipan ko. Umiiral na naman ang aking pagka isip manyak. Hehehe. Napansin ko na totoo ang sabi ni miss chinita. Masarap nga ang siomai niya. At mukhang babalik at babalik talaga ako. Hehehe. Ng natapos na ako sa siomai niya, ininom ko agad yung gulaman. Napansin ko na medyo matamis ang gulaman niya. Napaisip tuloy ako. So, tumayo na ako at muling lumapit sa tindahan nila. Nung mga oras na yun nakabalik na yung kasama nyang tindera. Lapit ako at eto ang sinabi ko kay miss chinita bago ako tuluyang umalis.

Miss chinita: O sir! Isa pa pong order? Sabi sa inyo masarap eh. Tignan nyo bumalik kayo.
Ako: Oo nga eh. Masarap nga ang siomai mo. Hehehe.
Miss chinita: Eh d bibili pa kayo sir?
Ako: Hindi na. May gusto lang akong sabihin. Ang tamis ng gulaman mo. Siguro sweet ka nu? Pwede ka bang maging girlfriend?

Hahahaha! pagkasambit ko nyan, sabay alis ako. Narinig ko na nag "uuy" yung kasama nya. Lumingon ako uli para tignan siya. At napansin ko, ngumiti siya sakin. Hehehe. Mukhang may dahilan na naman para kumain ako ng siomai kahit mahal. Sa susunod na balik ko aalamin ko na ang pangalan niya at cell number niya. Hehehe.

Up Next!

Abangan nyo ang susunod na post ko. Hinahalukay ko pa sa matalino kong utak eh. Abang abang lang kayo dyan ok? Wag mainep ok?

Nais ko pa lang pasalamat muna ang aking kauna unahang fans na si Aubrey Abbey, na kinonggratulate pa ako thru friendster. Hahaha! Salamat talaga. Wag kang magalala may libre kang siopao kapag nagkita tau. Hehehe.

Eksenang MRT

Madalas kasi nagpupunta ako sa MegaMall para lang maglaro sa timezone at sa world’s of fun ng aking paboritong arcade games. Ewan ko ba kung bakit dun ako lagi napapapunta kapag gusto kong mag mall at maglaro ng aking paboritong arcade games. Kung tutuosin napakalayo. Paranaque to Mandaluyong. Hassle pa, pagod ka pa. Lalo na kapag may pera ako. Nako! Gusting gusto kong gumala. Tska hindi lang naman arcade ang sadya ko sa megamall eh. Naghahanap din kasi ako ng mga sexy at magagandang babae. Hehehe. Kadalasan kasi sa mga malalaki at bigating malls ka makakakita ng mga sexy at magagandang babae. Kaso. Kadalasan naman kasi eh wala akong pera kaya hanggang SM City Sucat lang ako, na isang sakay lang ng jeep mula sa bahay namin.

Nung minsan na pauwi na ako galing megamall, eh hindi sinasadyang sa rush hour pa ako napauwi. Expect mo ng siksikan, mas matindi pa sa sardines dahil hindi ka na makakahinga sa sobrang siksikan. Kapag makikita mo naman ang mga taong nasa loob ng cab eh, talaga nga namang maaawa ka sa kanila. At para bang ayaw mo ng sumakay sa loob dahil unang una. Sobrang siksikan. Pangalawa. Iba’t ibang amoy na hindi mo talaga minsan matiis. Naranasan ko yan ng may nakatabi akong isang lalaki na naka formal pa, pero ang amoy. Ay grabe! Para akong hinagisan ng sinupot na utot at sumabog sa mukha ko sa lakas ng amoy nya. Pero since na mabait talaga ako eh. Tiniis ko na lang. Hehehe.

Pero may isang karanasan talaga ako na hindi ko malilimutan sa MRT. Eto nung napauwi na naman ako ng rush hour galing megamall. Since gusting gusto ko na din talaga makauwi ay tiniis ko na kahit siksikan. Nung una medyo nabadtrip ako habang papasok ng MRT kasi may tumulak sakin, sobra na kasi sikip. Babae pala, chuby pero cute! So ok lang sakin. Hahaha. Nung una nasa likod ko sya, since wala ako mahawakan dahil nasa gitna ako, nung nag brake, na pasandal ako sa kanya. Nag sorry ako pasimpleng pagpapapansin sa kanya. Para pa ngang gusto kong kindatan eh. Kaso baka isiping manyak ako. Hahaha. Nung part na ng buendia station, may mga bumaba, so lumuwag konti. Dun na ako pumwesto sa may pole sa may likod katabi ng door. Dun na kasi ako humawak para di ma off balance. Tapos nung bandang ayala station na, bababa na sya. Nagulat ako biglang "kiniskis" nya yung boobs nya dun sa kamay ko na nakahawak sa pole! shet!. Nagulat ako eh. Para akong nadaanan ng kaluluwa sa nangyari eh. Simula nun eh parang trip ko ng sumakay ng MRT kapag siksikan. Hahaha!

Introduction

Ako nga pala si Juan Paolo Corvera. College student. Ang tawag sakin ng mga barkada ko ay pao, papao at siopao. Bakit pao? Obvious naman po di ba? Paolo for short kaya naging pao. Bakit naman papao? Ewan ko din eh. Bigla na lang akong tinawag na ganyan. Well para malaman nyo na din. Papao is for the term Papa Paolo. Papao. Papabalbe daw ako. Bagay maging tatay. Hahaha! Takte sila! Bakit naman siopao? Simple lang naman po. simula pagkabata ko ay mahilig na ako sa siopao talaga. At ang sabi pa ng nanay ko ay ipinaglihi daw nya ako sa siopao. Kaya pala parang siopao ang pisnge ko. Ang aking edad ay sikreto po. Bakit? Basta sikreto. Hehehe. November 16 ang aking beerday, este, birthday po. Hindi ko na sasabihin kung anung year ako ipinanganak kasi baka malaman nyo pa ang edad ko. Sinikreto ko nga eh tapos sasabihin ko kung anung taon ako ipinanganak. Anu kayo swerte? Hehehe.

Sa unang tingin eh suplado ako tignan. Kaya binansagan akong Mr. Suplado nga mga nakikilala kong babae. Siguro kung may contest ng pasupladuhan, panigurado akong panalo. Hehehe. Ganun lang po talaga ako. Tahimik kasi akong tao eh. Sabi nga ng isa kong barkada I’m the man of a few words. Hindi mo makikitang magsalita hanggat hindi mo kinakausap. Aba natural! Alangan namang magsalita ako dyan magisa eh d nagmukha naman akong baliw nun. Hehehe. Tahimik lang talaga ako. Pero kapaga ang kasama ko ay magulo at maingay, maingay at magulo din ako. Kapag ang kasama ko naman ay tahimik, ay tahimik din ako. Iisnabin pa kita. Isnaban pa tau. Hehehe. Mabait naman ako eh(hehehe, binuhat ang sariling upuan eh). Madaming nagsasabi na mabait ako. Totoo na mabait talaga ako. Pero mabait lang ako sa taong mabait. Hehehe.

Ang aking zodiac sign a scorpio. Sa totoo lang eh, hindi ako naniniwala sa zodiac sign. Bakit? Hindi naman kasi kapanipaniwala yung mga nasasabi dun eh. Tska hindi ako umaasa sa mga horoscope dahil iisa lang ang may hawak ng kapalaran natin at yun at si GOD. O tama naman ako di ba? Amen? Hehehe. Nag research din ako tungkol sa zodiac sign na scorpio. At sa mga nabasa ko eh, isa lang ang aking pinaniwalaan dun. Yun eh; matalas daw ang memorya ng isang scorpio. Totoo yan! Kaya nga eto ako at sinusulat at ibinabahagi ko sa inyo ang buhay ko at mga nangyari sa aking buhay. Lahat lahat ng mga natatandaan ko sa aking napakatalinong utak. Hehehe.

Bakit nga ba napunta tayo sa zodiac sign? Anyway back to business. Kung pag-uusapan ang buhay love life eh, naging masaya naman ang aking buhay pag-ibig. Hindi sa nag mamayabang ako. Eh naka 14 na po akong gf. Tama kayo ng pagkakabasa. 14 po. Hindi ako nagkamali ng aking type, pero sa maniwala kayo sa hindi eh. Yun talaga ang totoo. Hehehe. Pero biruin nyo sa mukha kong eto eh naka 14 akong gf. Madami din namang nagsasabi na gwapo daw ako; “daw”, ewan ko ba. Baka pinalalakas lang nila ang loob ko o binobola lang nila ako. Hindi ko naman sila binayaran at lalong hindi ko naman sila nilibre sa karate kid para bolahin nila ako ng ganun. Speaking of karate kid. Hilig ko talagang kumain sa mga Japanese restaurants, yan ang isang dahilan kung bakit madalas akong maubusan ng pera. Hehehe. Pero minsan napapansin ko din na gwapo nga ako. Hahaha! Tama na baka lumaki pa ang ulo ko.

Sa naging 14 kong gf eh, dalawa lang talaga ang aking sineryoso dun. Yun ay si jhoann at si dhez. Silang dalawa talaga ang nakapagpabago sakin. Nakapagpatino sakin. At sa kanila ko din nabuo ang mga pangarap ko sa buhay. Hehehe sobrang drama na. Yung natirang 12 eh. Wala lang. Hehehe. Basta ikukwento ko din ang aking love story sa mga darating na araw kaya stay tunned na lang ok?

Hindi ako normal na lalaki. Pero hindi po ako abnormal o may sakit na kung anu. Ang ibig kong sabihin eh. Kahit nakakahiyang sabihin eh, sasabihin ko na din. Hindi ako marunong mag basketball at hindi ko hilig ang basketball. Ewan ko ba. Kahit nga simpleng dribol eh traveling pa ang aabutin ko. Pero nung nasa elementarya pa ako kasali ako sa basketball tuwing intrams. Center pa nga ako eh. Ang paborito ko lang naman gawin dun eh ang supalpalin ang tira ng kalakaban, kaya kadalasan goal tending eh. Hehehe. Pero marunong akong mag shoot syempre. Pero sa ibang bagay , expert ako sa dribol sabay shoot. Hahaha! Ang hilig ko talaga eh kotse. Kulang na nga lang eh pakasalan ko na ang mga kotseng natitipuhan ko eh. Sabi nga ng nanay ko mukha na daw akong kotse. Hehehe. Hilig ko din ang mag karting. Isa din po yan sa dahilan kung bakit nauubos din ang aking pera. Hehehe. Pangarap ko din na makapasok sa mundo ng formula one racing or F1 at maging champion. Hindi naman masama mangarap di ba? Tska libre lang naman ang mangarap eh. Kung nagkataon na may bayad ang mangarap; ay naku, ang dami ng mahihirap sa mundo. Hehehe.

Hilig ko din ang music at makinig ng music. Sa totoo lang eh, isa akong trying hard na KANTATERO. Ng minsan na nasabi ko eto sa isang kong barkada eh, pinayuhan ako na ilublob ko daw ang katawan ko sa isang dram ng tubig at kumanta daw ako. Sarah Geronimo style daw. Sabi ko naman ayoko dahil baka maisipan kong mag suicide. Hehehe. Tska maganda naman ang boses ko eh. Maganda kapag nasa banyo ako. Kaya nga lagi akong nasisigawan ng aking nanay kapag nasa banyo ako eh. Kasi nasa banyo na daw ako sumasablay pa daw ang boses ko. Yan ang nanay ko, concerned talaga sakin. Hehehe.

Tama na ang introduction at alam kong pagod na kaung basahin eto. Kaya eto, share ko muna sa inyo ang isang pangyayari sakin nung nakaraang bwan lang. Yun ay ang Eksenang MRT.